بررسی کارایی طرح سالم سازی دریای خزر در شهرستان بابلسر در سال 1386با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها

چکیده شمال ایران با بهره گیری از موهبات بیشمار الهی همیشه مأمن گردشگران و دوستداران طبیعت است. به دلیل برخورداری از تلفیق بسیار مناسب کوه و دریا در زمینه گردشگری دارای ویژگی های منحصر به فردی است. آمار نشان می دهد از 12 میلیون گردشگر تابستانی، حدود 25 درصد آن ها این شهرستان را برگزیده و 78 درصد آن ها با انگیزه استفاده از دریا و سواحل این استان را به عنوان مقصد خویش انتخاب کرده اند. با توجّه به موقعیّت و ویژگی های گردشگری شهرستان بابلسر که بیشترین طرح سالم سازی دریا را در استان به خود اختصاص داده است. از سویی دیگر خیل گردشگران مراجعه کننده به شهرستان مذکور که متأسّفانه خاطرات تلخی را نیز برای آن ها به همراه دارد به نظر می رسد توجّه به ظرفیت گردشگری و نیز افزایش رضایت و استقبال عمومی از آن منوط به ایجاد رفاه و آسایش و همچنین ایجاد محیطی آرام و مملو از شادی برای گردشگران و حتی بومیان آن است. در عین حال کارایی و مدیریّت امکانات موجود و نیز اندیشه چگونگی بهره برداری و استفاده هرچه بهتر و بیشتر از منابع و ظرفیت های طبیعی با استفاده روز آفزون از قوای خلاقه و استعداد فکری برای غلبه بر موانع و مشکلات و تنگناهای فراروی به منظور رفاه بیشتر و زندگی بهتر و لذت بخش شهروندان ضروری است. از اینرو هدف تحقیق حاضر بررسی کارایی طرح سالم سازی دریای خزر در سال 1386 در شهرستان بابلسر می باشد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی بود، که با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها، یافته های آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از نرم افزار win qsb 2. 0 و مدل bcc ورودی محور استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که طرح سالم سازی دریا در بابلسر فاقد کارایی است، و نتایج تحلیل تکنیکی این طرح حاکی از نزولی بودن این کارایی است. بنابراین به نظر می رسد منبع ورودی (تعداد ناجیان و هزینه اجرای طرح) را با خروجی (تعداد غریق) خود برای رسیدن به مرز کارایی به میزان قیمت سایه ای طرح های واحد مجازی (مرجع) کاهش دهد.